بتول رضایی یا پروانه یا خانم موچول ، نوازندهٔ سهتار، تار و خوانندهٔ موسیقی دستگاهی ایرانی بود. او نخستین کسی است که صدای ساز سهتارش را ضبط کردند و نخستین کسی است که همزمان با نوازندگی آوازش ضبط شده است. او مادر دیگر خوانندهٔ ایرانی خاطره پروانه بود.
متاسفانه پروانه در سال های اخیر زندگی اش به بیماری سرطان مبتلا شد و در سال 1391 در 61 سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد.
پروانه طي 4سال آخر زندگی اش نيز مرتب روي صحنه ميآمد، به تهيه آلبوم مشغول بود و به عنوان يک زن شجاع، مقاومت و استواري نشان ميداد، حتي براي اجراي كنسرت به نقاط مختلف سفر ميكرد و بارها به دعوت احمد مسعود در كاباره تهران به روي صحنه رفت و زيباترين برنامه ها را اجرا كرد .
بسياري او را جانشيني برای هايده ميدانستند. بارها با احمد آزاد براي اجراي برنامه در صحنه ها به اجراي آهنگهاي دو صدايي پرداختند.
ياور هميشگي اش آقاي شايق و فرزندان برومندش پسرها و دخترش در طي اين سالها هميشه دركنارش بودند وآخرين لحظات زندگيش را در تورنتو و در كنار فرزندان و دوستان نزديك خود گذراند.