حسین فرهادپور در سال ۱۳۱۷ در خانواده‌ای هنرمند، در شهر نوشهر متولد شد. مادرش، پروین سلیمانی بازیگر سرشناس تئاتر، سینما و تلویزیون بود. وی از دوران کودکی به موسیقی گرایش داشت، به همین سبب در هنرستان موسیقی ملی به تحصیل موسیقی مشغول و در سال ۱۳۳۷ فارغ‌التحصیل شد. در آن زمان سرپرست هنرستان موسیقی ملی روح‌الله خالقی بود.

 از جمله استادان او می‌توان به: ابوالحسن صبا، محمود ذوالفنون، علی تجویدی، موسی معروفی، حسین دهلوی و مصطفی کمال پورتراب اشاره کرد. او همچنین نواختن تمبک را نزد حسین تهرانی آموخت.

حسین فرهادپور در سال ۱۳۳۹ پس از خاتمه خدمت سربازی به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد. وی با ارکستر فرامرز پایور نیز همکاری می‌کرد همچنین سرپرستی ارکستری را به عهده گرفت که در آن به غیر از ویلن و ویولا، ساز قیچک یا غژک را که سازی محلی است، می‌نواخت. او ساز قیچک آلتو را نیز در محافل موسیقی اجرا و معرفی نمود.

 از او به عنوان اولین نوزانده ی قیچک که برای اجرای کنسرت به کشورهای اروپایی و آسیایی سفر کرده‌ است یاد می‌کنند. وی با هنرمندان بسیاری همکاری کرده‌ است که از آن میان به هنرمندان زیر می‌توان اشاره کرد :

هوشنگ ظریف، رحمت‌الله بدیعی، محمد اسماعیلی، حسن ناهید، پرویز مشکاتیان، محمد دلنوازی، حسن منوچهری، پروین صالح، پروین شکالور و …

فرهاد پور در سال ۱۳۶۱ مدرک لیسانس در رشته سازهای ملی و موسیقی ایرانی را اخذ نمود. او در حیطه آهنگسازی و موسیقی فیلم و سریال نیز فعالیت داشت.

از جمله فعالیت‌های هنری حسین فرهادپور، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :

همکاری با برنامه گل‌ها، همکاری با ارکستر فرامرز پایور، همکاری با «ارکستر سازهای ملی»، همکاری با «ارکستر وزارت فرهنگ و هنر» به سرپرستی فرامرز پایور، اجرا در کشورهایی نظیر: فرانسه، ایتالیا، مجارستان، لهستان، رومانی، تونس، مراکش، الجزایر، مصر، کویت و بحرین، ساخت موسیقی برای چندین فیلم و سریال تلویزیونی.

حسین فرهادپور در نهایت روز شنبه ۷ تیر ۱۳۸۲ در سن ۶۵ سالگی در اثر سکته قلبی درگذشت. پیکر او صبح روز یکشنبه ۸ تیر ۱۳۸۲ از مقابل بیمارستان مدرس تهران به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا تشییع و به خاک سپرده شد.