آذر محبی تهرانی، با نام هنری رامش، خواننده سرشناس قبل از انقلاب متولد ۲۳ آبان ۱۳۲۵ در تهران بود. او در زمان فعالیت خود با خیلی از آهنگسازان و خوانندههای سرشناس ایرانی از جمله: منوچهر سخایی، ویگن، عارف و آهنگسازانی چون ناصر و منوچهر چشم آذر، بابک افشار و صادق نوجوکی کار کرده بود.
او همچنین جز خوانندگانی بود که با آشنایی به موسیقی سنتی ایرانی، با سبکهای غربی مثل راک و… آهنگهایی را اجرا کرده بود.
رامش در سال ۱۳۵۲ رامش به دعوت منوچهر نوذری برای اولین بار به عنوان بازیگر در فیلم خیالاتی حضور پیدا کرد و پس از آن در فیلمی بازی نکرد.
او پس از انقلاب فعالیت هایش محدود شد به طوری که فقط چند کار را در فاصله سال های طولانی منتشر کرد.
او دربارهٔ کنارهگیری اش از خوانندگی گفته بود: «نخواندن من ابتدا اعتراض بود به صدای قدغن زنان در ایران، صدای قدغن خوانندگان زن در سرزمینم، که حتی اجازه خواندن و فریاد درون خود را به گوشها رساندن هم نداشتند. بعد کمکم این اعتراض یک عادت شد و با من سالها ماند. حالا به نخواندن عادت دارم، ولی اگر روزی دوباره به ایران بازگشتیم، از ته دل برای همه مردم میخوانم.
البته روایت دیگری هم در این رابطه وجود دارد. مرتضی برجسته در این باره نوشته است: “متاسفانه در اولین کنسرتش که به اتفاق داریوش در شراین ادیتوریوم محل برگزاری جوایز اسکار بود، به خاطر اختلافی که داریوش با کنسرت گذار پیدا کرد، داریوش از حضور در صحنه کنسرت خودداری کرد و این ضربه بزرگی بود به احساس رامش البته رامش آن شب برنامه خود را اجرا کرد ولی از آن زمان به بعد گوشه گیر شد ، در هیچ کجا ظاهر نشد و حتی جواب تلفن دوستانش را هم نمیداد من بارها سعی کردم با او تماس بگیرم که موفق نشدم.
یکی از ابتکارات هنری خاص رامش اجرای ترانه سه صدایی بوده است . این خواننده پرطرفدار ترانه ای به نام تهمت را به صورت 3 صدایی یعنی سه بار تکرار همزمان از صدای خود خواننده اجرا کرد که آن زمان او را جزو نوابغ موسیقی کشور نشان می داد چرا که این نوع اجرا را کسی نتوانسته بود پیاده سازی کند.
به جرئت می توان گفت معروفترین کاری که رامش در تمام عمر خود اجرا کرده است ترانه ی رودخونه هاست . این ترانه نوشته ی محمد علی بهمنی بود که آهنگ سازی آن را صادق نوجوکی آهنگساز برجسته ایرانی بر عهده گرفته بود.
رامش خواننده پرطرفدار قبل انقلاب در سن 74 سالگی و در تاریخ هشتم آذرماه 1399 ، بر اثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت.