استاد جلال ذوالفنون موسیقیدان ، نوازنده و مدرس سه تار در شانزدهم اسفندماه یک هزار و سیصدو شانزده در شهر آباده استان فارس در خانواده ای اهل موسیقی دیده به جهان گشود. تار پدر و ویلن برادر او را با موسیقی آشنا کرده بود. وی در کودکی همراه با خانواده به تهران مهاجرت کرد. او در ده سالگی به نواختن سه تار می پرداخت. جلال برای ادامه تحصیل به هنرستان موسیقی ملی رفت چون در آنجا سه تار زیاد مورد استفاده نبود به این دلیل اجبارا تار را برگزید و با سازهای دیگری چون ویلن آشنا شد و این ساز را نزد برادرش محمود ذوالفنون آموخت ولی وی همچنان درکنار تار و ویلن به نواختن سه تار نیز می پرداخت. همچنین در هنرستان موسیقی ملی از رهنمود های مرحوم موسی خان معروفی در زمینه ی تکنیک سه تار برخوردار شد. به این صورت هشت سال از آموزش وی در هنرستان موسیقی ملی به تار و سه تار و ویلن گذشت. رواج ساز های مهجور ایرانی از جمله سه تار و کمانچه ، مصادف شد با تاسیس اولین دپارتمان موسیقی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و مرکز حفظ واشاعه موسیقى.

استاد ذوالفنون جزو اولین گروه از دانشجویانی بود که به این دپارتمان موسیقی وارد شد، همچنین لازم به ذکر است ایشان پیش از آن به عنوان یک موسیقیدان معتبر شناخته شده بود و در برنامه های بسیاری در ارکسترهای رسمی حضور داشت و در این مراکز با استادان بزرگ و محبوبی همچون نورعلی برومند ، یوسف فروتن و سعید هرمزی آشنا گردید و از این استادان بزرگ درس آموخت.

با وجود این، در ارتباط با استادان سالخورده اى که آخرین نسل شاگردان درویش خان درآن سال ها بودند، دنیاى تازه اى به رویش باز شد که تا پیش از آن قابل تصور نبود. آشنایى با مطالب وتکنیک ها و شگردهاى قدیمى و معاشرت با موسیقیدانانى که حال و هوایى بسیار متفاوت با موسیقى هنرستان و موسیقى رادیو داشتند، سیر و سلوک او را در جهان اصوات کامل کرد.

استاد ذوالفنون در آن زمان به دلیل تحصیلات هنرستانی کاملی که داشت از مهارت عملی بسیار خوبی برخوردار بود. استاد ذوالفنون تنها یک استاد موسیقی نبود بلکه او مجموعه ای بود از دانش، تسلط به فن اجرا و جهان بینی خاص، که تنها هنرمندانی همچون او دارند.

طرفداران پرشور ساز او، معتقدند که ذوالفنون در ساحت ناخودآگاه آنها موسیقى مى نواخت و صداى سه تار او، هنگامى هم که دیگر سه تار نمى نوازد، در گوش و هوش مخاطب هایش طنین انداز است. با نوازندگى ایشان بود که سه تار به عنوان سازى مستقل، از بین جمع نخبگان موسیقى به میان انبوهی از مردم راه پیداکرد و سه تار او در نوارهاى گل صد برگ و آتش در نیستان و شیدایى و… در ذهن و زبان مردم علاقه مند به موسیقى، زمزمه گر شد. به قول یکى از موسیقیدانان عصر سه تار، ما را بیش از همه با صداى سه تار ذوالفنون مى شناسند چرا که هیچ کس بیش از او بر نواختن این ساز پافشارى نکرده است.

فعالیت های هنری استاد جلال ذوالفنون

از فعالیت های هنری این استاد گرانقدر در عرصه موسیقی و هنر میتوان به موارد زیر اشاره کرد :

کنسرت موسیقی در انجمن فرهنگی ایران و شوروی تکنوازی تار( ۱۹۵۸)

اجرای کنسرت در محل سازمان ملل متحد در نیویورک به منظور معرفی موسیقی ایران به سایر ملل در سال ۱۹۹۴

کنسرت‌های متعدد در ایران ،ژاپن وکشورهای اروپایی ،آمریکا، کانادا ،استرالیا

فعالیت در سازمان رادیو و تلویزیون ازسال ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۷

تدریس موسیقی در کانون‌های هنری و آموزشی

تحقیق در موسیقی فولکلور ایران در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی

شرکت در سمینار موسیقی در ژاپن بنا به دعوت سازمان هنری ( آ تی پی آ ) ، به منظور معرفی موسیقی ایران به کشورهای خاور دور در ۱۹۷۶

همکاری با «موریس بژاز» درزمینه تلفیق موسیقی ایرانی با باله‌های اروپایی

همکاری با «پرفسور ژان دورینگ» در زمینه آشنا کردن ایشان با موسیقی ایرانی در سالهای ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۰

همکاری با مؤسسه  دولامونته بروکسل به منظور معرفی موسیقی ایران به کشورهای اروپای غربی

همکاری با مؤسسه ورد موزیک اینستیوت به منظور اجرای کنسرت در نیویورک و معرفی موسیقی ایران به ملل دنیا ۱۹۹۴

آثار هنری استاد جلال ذوالفنون در زمینه موسیقی :

گل صد برگ با صدای: شهرام ناظری

دانه‌های مروارید ۱۳۵۷

آتشی در نیستان با صدای: شهرام ناظری ۱۳۶۷

مستانه با صدای: علیرضا افتخاری ۱۳۷۹

کنسرت راست پنجگاه با صدای: حسام الدین سراج ۱۳۸۶

سیم آخر با صدای: بامداد فلاحتی

در آسمان با صدای: علیرضا ادیب

رقص مضراب به همراه: سیامک بنایی

هجده تصنیف به همراه: سیامک بنایی

«در این خانه بگردیم»

مجنون ۱۳۷۹

ناز و نوازش ۱۳۸۴

باغ پر برگی در سال ۱۳۹۱

باغ پربرگی۲ در سال ۱۳۹۲

«پیوند»

«پرند»

«دل آوا»