عبدالله فاطمی بروجردی با تخلص «الفت» شاعر و ترانه‌سرای لطیف‌طبع نامدار
او در سال ١٣٠۶ در شهر بروجرد پاى در عرصه‌ى هستى نهاد.
نامبرده تحصیلات ابتدائی و متوسطه‌ى خود را در شهر بروجرد به‌اتمام رساند و براى ادامه‌ى تحصیل به تهران آمد اما به دلایل نامعلومى از ادامه‌ى تحصیل بازماند و در وزارت پست و تلگراف به‌کار مشغول گردید.
الفت از زمان نوجوانی به سرودن شعر پرداخت و در سالهاى ١٣٣٨ تا ١٣۴٠ در رادیو در کنار بزرگانی چون: نادر نادرپور، مهدى سهیلى، رهی معیری، نواب صفا، معینی کرمانشاهی و تورج نگهبان به‌سرودن شعر و ترانه پرداخت و با آهنگ‌سازانى چون علی تجویدی، همایون خرم و … آثار جاودانى آفرید.
الفت ازدواج ناموفقی داشت، او به‌رغم میل باطنی‌اش از همسرش جدا شد، در حالی‌‌که او را عاشقانه می‌پرستید.
عبدالله فاطمی (الفت) ، دو فرزند به نام‌های امید و الفت دارد.
او پس از جدایی از همسرش، ترانه‌ی (تنها ماندم) را سرود و شوری در دلها برانگیخت.
این بزرگ‌مرد، در چهاردهم آبان‌ماه ١٣٧۰ در منزل مسکونى‌اش بر اثر سکته‌ی قلبى درگذشت و پیکرش در آرامگاه بهشت‌زهرا به‌خاک سپرده شد! برای اولین بار غزلهای عبدالله الفت در دهه‌ى پنجاه و شصت در جُنگ شعرهاى گنج غزل و ۱۱۰۰ غزل شاعران ایران به کوشش مهدى سهیلى به چاپ رسید.
© کلیه حقوق این وب‌سایت محفوظ و متعلق به Sorud است.
آیا قبلا ثبت نام کرده اید ؟?
آیا هنوز ثبت نام نکرده اید ؟?
