تیمور گرگین متولد سال ۱۳۱۳ در روستای چولاب کوچصفهان روزنامه‌نگار، پژوهشگر، طنزپرداز، شاعر و ترانه سرای بزرگ می باشد، او از طایفه چولاب بود و دوران کودکی را در روستای چولاب گذراند. پدرش «ملا کاس آقا چولابی» از مرثیه‌سرایان معروف در روستاهای رشت آباد و چولاب بود.

ایشان گواهینامه درجه یک هنری (معادل دکتری) در رشته شعر را در سال ۱۳۹۹ از وزارت فرهنگ و ارشاد  دریافت کرده بود.

تیمور گرگین بعد از درگذشت همسرش در خمام ساکن شد، او از جمله شاعرانی بود که تحولی در ترانه‌سرایی گیلکی ایجاد نمود و از او با اسامی مستعاری همچون مورچه رشتی، مولای رشتی و بی‌مخ میرزا، مطالبی با درون‌مایه‌ی طنز منتشر گردید.

مرحوم گرگین مقطع ابتدایی را در دبستان رودکی رشت ، سیکل اول دبیرستان را در مدرسه نوربخش، دیپلم را در دبیرستان شاهپور گذراند ، از سال ۱۳۲۸ نویسندگی و شاعری را آغاز کرد و از ۱۳۳۴ برای رادیو ایران ترانه سرایی کرد.نخستین کار او در سال ۱۳۲۸ با نام  “مورچه رشتی”  در نشریه چلنگر چاپ شد و معروفترین ترانه اش”بنفشه گل” می باشد که توسط ناصر مسعودی اجرا شده است.

ستاره ‌های کور، مجموعه شعر ، تیره روز، شعر و نوول، طاغوت در تابوت مجموعه شعر، چهار دیوان دختر رشتی (دو بیتی گیلکی)، درخشان ‌ترین شاهکارهای شعرا ،گلبانگ گیلان، امروز چه کسی می‌تواند شاعر باشد؟، سروده‌های کودکان ‌و چگونه بنویسیم تا ایراد نگیرند؟ از کتاب‌های به جای مانده‌ی تیمور گرگین است.

«پاچ لیلی»، «بنفشه گل»، «ایشاره»، «ستاره من»، «کشتی عاشق»، «آب طلا»، «دختر بهار»، «خانم گوله»، «تی عاشقم»، «افسوس»، «فریاد ماهیگیر»، «سفر»، «عروس زیباکنار» و «مهتاب شب» از سروده‌های اوست.

روزنامه نگاری :

گرگین از سال ۱۳۴۲ تا ۱۳۷۱ به عنوان نیروی رسمی در موسسه و روزنامه اطلاعات و از سال ۱۳۷۱ هم به مدت شش سال با روزنامه همشهری همکاری کرد. اشعار گیلکی او در سال ۴۱ و ۴۲ در مجله پیام نوین به چاپ رسید.

علت فوت و درگذشت تیمور گرگین :

 نهایتا تیمور گرگین روزنامه‌نگار، پژوهشگر، طنزپرداز، شاعر و ترانه سرای بزرگ معاصر در شهریور ماه سال 1402  در سن ۹۰ سالگی در منزل شخصی اش بر اثر کهولت سن در شهرستان خمام درگذشت.