پوران با نام اصلی فرح‌دخت عباسی طاقانی متولد 15 بهمن 1312، در دهه 30 یکی از مشهورترین خوانندگان ایران بود. این شهرت خود را تا اواسط دهه 50 همچنان حفظ کرد. با نام «بانوی ناشناس» و سپس «بانو شاپوری» (نام خانوادگی همسر اولش) و بعد از آن با نام مستعار «پوران» پا در وادی هنر گذاشت.
او خواهرزادهٔ بانو روحبخش، دیگر خواننده ایرانی آن دوران است که به ‌وسیله او جذب آوازخوانی شد.

پوران پس از اینکه تحصیلات متوسطه را در دبیرستان اسدی تهران به اتمام رساند، وارد هنرستان عالی موسیقی و از شاگردان عباس شاپوری آهنگساز شد.

 وی در سال 1330 کار خوانندگی را با نام بانوی ناشناس آغاز کرد و در سال 1331 وارد رادیو ایران شد. او با نام بانوی ناشناس در صفحهٔ گرامافون می‌خواند که پس از آشنایی و ازدواج با همسر اول خود نام خانوادگی او را به عنوان نام مستعار خود برگزید.

عباس شاپوری مدت هفت سال پوران را تحت آموزش مستقیم خود قرار داد و حدود صد آهنگ برای وی ساخت و اجرا کرد.

 بعد از جدایی عباس شاپوری (ویولن‌نواز و آهنگساز) به همسری حبیب روشن‌زاده (مفسر ورزشی تلویزیون) درآمد که این ازدواج دوم نیز منجر به طلاق شد. یک فرزند به نام شهریار شاپوری و دو فرزند به نام‌های امید و آرزو روشن‌زاده از وی باقی مانده‌است.

پوران پس از مدتی توانست وارد برنامه گلها شود و فعالیت‌های او بیشتر ترانه‌خوانی بود. او در سال 1339 وارد کار سینما شد و در چندین فیلم بازی کرد.
پوران در دهه 1330 یکی از نامی‌ترین آوازخوانان ایران بود. برای یک دهه کامل و شاید هم بیشتر، یکی از بی‌رقیب‌ترین آوازخوانان ایران به شیوه خود بود و توانست شهرت خود را تا اواسط دهه 50 همچنان حفظ کند.

او سابقه خوانندگی در برنامه گلها را نیز در کارنامه خود دارد

 پوران با برخی از خواننده‌ها از جمله ویگن، عارف، منوچهر سخایی و حسین خواجه‌امیری ( ایرج) ترانه‌های دوصدایی اجرا کرده‌است. او پس از انقلاب اسلامی، همچون بسیاری از آوازخوانان از ایران خارج شد و به آمریکا مهاجرت کرد. همچنین بانو پوران خواهر همسر انوشیروان روحانی، موسیقیدان و آهنگساز برجسته و سرشناس ایرانی و خاله رضا روحانی از موسیقیدانان و آهنگسازان تحصیل ‌کرده و جوان ایرانی است.

پوران در اوایل سال‌های دهه 60 دچار بیماری سرطان سینه و ناراحتی کبدی شد. با اوج گرفتن بیماری‌اش دوبار قصد رفتن به امریکا جهت معالجه را داشت اما ممنوع الخروج شد.

همچنین بخشی از اموال و دارایی‌هایش توقیف و مصادره شده بود. وی بر اثر بیماری در بیمارستان خاتم الانبیا تهران بستری شد. در روزهای بستری شدنش در بیمارستان، همسر سابقش عباس شاپوری در کنارش بود.

 سرانجام وی در تاریخ 12 مهر سال 1369 در بیمارستان درگذشت و در امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.