بهار غلامحسینی (۱۳۱۳ – ۲۴ مرداد ۱۳۸۶) معروف به الهه، خوانندۀ اهل ایران بود. او در محلهی باغشاه تهران زاده شد. او از کودکی به خوانندگی علاقه داشت اما خانواده‌اش در آن زمان چندان به آوازخوانی دختر خود علاقه‌ای نداشتند؛ به همین جهت معمولاً به‌صورت پنهانی در اتاق برای خودش آواز می‌خواند. او در بهمن ۱۳۳۳ با خیرالله یگانه، از متمولین و روشنفکران آن زمان ازدواج کرد. همسرش که از یکی از خاندان‌های بزرگ و اصیل لر می‌بود از هنرش حمایت کرد و در موفقیتش سهم بسیار داشت. پس از چندی از طریق پرویز خطیبی به مجید وفادار معرفی شد که در همسایگی خانهی پدری الهه زندگی می‌کرد، سپس از طریق داوود پیرنیا وارد عرصهی موسیقی شد.

الهه از شاگردان عبدالله دوامی، استاد بزرگ ردیف موسیقی ایران و غلامحسین بنان، از خوانندگان نامدار موسیقی سنتی ایران بود و در سن ۲۷سالگی صدای او مورد توجه داوود پیرنیا، تهیه‌کنندهی برنامهی گل‌ها در رادیو ایران قرار گرفت که برنامهی اصلی موسیقی در رادیو به‌شمار می‌رفت و خاص موسیقی سنتی بود.

نخستین پخش رسمی صدای الهه با نام پریچهر در فیلم «مردی که رنج می‌برد» بود که در سال ۱۳۳۶ اکران گشت. مجید وفادار او را برای خواندن در این فیلم معرفی کرد.

الهه با اجرای ترانهی معروف «رسوای زمانه» که شعر آن را بهادر یگانه سروده بود با آهنگسازی همایون خرم به رادیو راه یافت و به مدت پانزده سال از خوانندگان اصلی برنامهی گل‌ها بود. بسیاری از ترانه‌هایی که با صدای الهه خوانده شده از ساخته‌های همایون خرم است. از جمله مشهورترین اجراهای او خواندن ترانهی «از خون جوانان وطن لاله دمیده»، ساخته و سرودهی عارف قزوینی بود که روح‌الله خالقی آن را برای ارکستر بزرگ تنظیم کرد و با صدای الهه اجرا شد.در سال‌های بعد الهه ترانه‌هایی نیز در قالب پاپ اجرا کرد، اما عمدتاً به‌عنوان خوانندهی سنتی مطرح بود. همچنین ترانهی «رفته» ساختهی همایون خرم یکی از ماندگارترین آهنگ‌های الهه است. وی نزدیک به پنجاه سال در عرصهی موسیقی ایران فعال بود و بیش از یکصد قسمت از مجموعهی قدیمی و مشهور برنامهی گل‌ها را در رادیو ایران اجرا کرد. او در طول فعالیت هنری‌اش بیش از ۷۰۰ ترانه اجرا کرد. الهه در بیشتر برنامه‌های موسیقی رادیوی زمان خود حضوری فعال داشته‌است.الهه در طول دوران خوانندگی خود با آهنگسازانی چون پرویز یاحقی و همایون خرم، محمد عبدالصمدی، جواد لشکری ونیز تعداد زیادی از شاعران و ترانه‌سازان مشهور همکاری کرد.

با وقوع انقلاب در ایران که پخش برنامهی گلها متوقف و خوانندگی زنان ممنوع شد، الهه ابتدا به لندن پیش فرزندانش و سپس به آمریکا مهاجرت کرد. وی در خارج از ایران گاهی به اجرای کنسرت می‌پرداخت و تنها آلبوم «ساقی» خود را در این زمان منتشر کرد، که یکی از قطعات معروف آن ترانه «رفته» می‌باشد. هرچند موسیقی سنتی ایران در خارج از ایران چندان مورد توجه نبود.الهه در اردیبهشت ۱۳۸۶ برای همیشه به ایران بازگشت. سرانجام به علت ابتلا به سرطان کبد، در روز چهارشنبه ۲۴ مردادماه ۱۳۸۶ در بیمارستان پارسیان تهران درگذشت.