بتول رضایی یا پروانه یا خانم موچول ، نوازندهٔ سهتار، تار و خوانندهٔ موسیقی دستگاهی ایرانی بود. او نخستین کسی است که صدای ساز سهتارش را ضبط کردند و نخستین کسی است که همزمان با نوازندگی آوازش ضبط شده است. او مادر دیگر خوانندهٔ ایرانی خاطره پروانه بود.
متاسفانه پروانه در سال های اخیر زندگی اش به بیماری سرطان مبتلا شد و در سال 1391 در 61 سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد.
پروانه طی 4سال آخر زندگی اش نیز مرتب روی صحنه میآمد، به تهیه آلبوم مشغول بود و به عنوان یک زن شجاع، مقاومت و استواری نشان میداد، حتی برای اجرای کنسرت به نقاط مختلف سفر میکرد و بارها به دعوت احمد مسعود در کاباره تهران به روی صحنه رفت و زیباترین برنامه ها را اجرا کرد .
بسیاری او را جانشینی برای هایده میدانستند. بارها با احمد آزاد برای اجرای برنامه در صحنه ها به اجرای آهنگهای دو صدایی پرداختند.
یاور همیشگی اش آقای شایق و فرزندان برومندش پسرها و دخترش در طی این سالها همیشه درکنارش بودند وآخرین لحظات زندگیش را در تورنتو و در کنار فرزندان و دوستان نزدیک خود گذراند.